[...]N lectione sancti euangelij hortatus est nos dn̄s ad orādū Petite inquit & dabitur vobis. querite & inuenietis. Pulsate & apietur vobis. Omnis em̄ qui petit accipit. & querens inueniet & pulsanti aperietur. Aut quis est ex vobis homo a quo petit filius eius panē. nūquid lapidem porriget illi. Aut si piscem pecierit. nūquid serpentem porri­git ei. Aut cū petit ouū. scorpionem porrigit ei Si ergo vos inquit cū sitis mali. nostis bona data dare filijs vestris. quantomagis pr̄ ve­ster qui incelis. dabit bona petentibus se. Cum sitis inquit mali: nostis bona data dare filijs vestris. Miranda res fratres. Mali sumus bonū patrem habemus. Quid euidencias. Audi­uimus nomen [...]. Cū sitis inquit mali. bona dare nostis filijs vestris. Et quos dixit malos. Uidete qualē patrē illis ostendit Quā tomagis pater vester. Quorum pater. Certe malorū. Et qualis pater. Nemo bonus: nisi solus deus. Ergo frēs. ideo mali bonū patrem habimus: ne semper mali remaneamus. Nemo [Page] malus. facit bonum. Si nemo malus facit bo­num. homo malus quomodo se facit bonum: Facit de malo bonum: qui semper est bonus. Sa­na me inquit domine & sanabor: Saluum me fac & saluus ero. Tu te saluum facis: si volu­eris. Sana me domine & sanabor Nos boni cō diti sumus a bono. fecit em̄ deus homimem re­ctum: arbitrio autē nostro facti sumus mali: Potuimus esse ex bonis mali. & poterimus esse ex malis boni: Sed qui semper ē bonus. ipse facit ex malo bonum: quia ipse homo volūtate sua sanare se non potuit. Non queris medicum vt vulneres te: queris qui sanet te. Boni ergo se­cundū tempus. bona temporalia. corporalia. carnalia. nonimus dare filijs nr̄is. etiā cum simꝰ meli. Bona enim sunt. & ista. Quis dubitet: Piscis. ouum. panis. pomum. frumentum. lux ista. aer iste quem ducimus: bona sunt: hec ipse diuicie in quibus homines extolluutur. & pa­res suos homines alios non agnostunt: Ma­gis amantem vestem fulgentem. quam cogitantes cōmunem autem. Ipse ergo diuitie bone sunt: sed ista omnia bona que cōmemoraui a bonis & malis haberi possunt. Et cum bona sunt bonos tamen facere non possunt. Est ergo bonū quod faciat bonum. Et est bonum vnde facies bonum. Bonum quod faciat bonum: deus est▪ [Page] Non enim facit hominem bonum: nisi ille qui semper est bonus. Ergo vt sis bonus: deum inuoca. Aliud autē bonum est. vnde faci­es bonū: idē quicquid habueris aurum ē. argentum est. bonum est. non quod te faciat bonum. sed vnde facies bonum. Habes aurum. habes argentum: & concupiscis. aurum & concupi­scis argentū & habes et ꝯcupiscis & plenꝰ es & sitis: morbus est. & non opulentia. Sunt homines in morbo. humore pleni sunt: & humo­rem siciunt. Quomodo ergo delectas opulen­tiam. qui habes hyridropem concupistentiam Habes ergo aurum. bonum est. habes nō vnde sis bonus: sed vnde facias bonū Quod bonum inquis facturus sum de auro: Non audisti psal­mum: Dispersit inquit dedit pauperibus. iusti­cia eius manet in seculum seculi. Hoc est bo­num. vnde bonus es iustida. Si habes bonū vnde sis bonus: fac bonum de bono. vnde non es bonus: habes pecuniam eroga. Erogando pecumam: auges iusticiam. Dispersit enim. di­stribuit. dedit pauperibus: Iusticia eius ma­net in seculum seculi. Uide quid minuitur: Et quid augetur. Minuitur pecunia. augetur iusticia. Illud minuitur quod eras dimissurus. Illud minuitur quod eras relicturus: Illud au­get [Page] ꝙ ineternū es possessurus. Cōsiliū do luct [...] tū disce mercari Laudas em̄ mercatorē qⁱ vendit plūbū & adqⁱrit aurū: et n̄ laudas mercatorē qui erogat pecuniā. & adqⁱrit iustitiā: Sed ego inqⁱs non erogo pecuniam: qui non habeo iusticiam. Eroget pecuniam: qui habet iusticiam. Ego iusticiam non haebo: habeam vel pecuniam Ergo quia non habes iusticiam: ideo non vis erogare pecuniam. Magis eroga pecuniam: vt ha­beas iusticiam. A quo enim habebis iusticiam nisi a deo fonte iusticie: Ergo si vis habere iusticiam: esto mendicus dei. Qui te pauloante ex euangelio vt peteres. quereres. pulsares monebat. mendicum suum stiebat. Et ecce paterfa­milias. et magnus diues diuicirum scm spiri­tualium. et eternarum. hortatur: et dicit, tibi. Pete. quere. pulsa. Qui petit accipit. querens inuemet et pulsanti aperietur. Hortatur vt petas. negabit quod petis Attendite a contra­rio similitudinem rel comparationem sicut de illo diuite in quo hortantem nos ad orationem quando ait dominus. Erat quidam iudex in ci­uitate, qui nec dominum timebat. nec hominem reuerebatur. Quedam vidua interpellabat cotidie eum. et dicebat Uindica me. Nolebat ille ꝑ multum tempus illa interpellare non desine­bat. [Page] Et facit tedio quod nolebat beneficio Si [...] enim a contrario nos āmonuit vt petamus. venit inquit ad amicum suum cui hospes vene­rat & cepit pulsare & dicere. Hospes michi veit cōmoda michi tres panes. Respondit illi. iam requiesco. & mecum serui mei requiestunt. Ille non cessat. adstat. instat. pulsat & tam̄ amicus ab amico mendicat. Et quid ait Dico vobis q [...] surgit & non propter amiciciam eius. sed propter improbitatem dat illi quantos voluerit. nō propter amiciciam quāuis amicus sit sed propter inprobitatem. Quid est propter improbita­tem Quia pulsare non destitit. Quia et cū esset negatū nō se auertit. Ille qui nolebat dare qd petebatur fecit (qr)quia ille in petēdo nō defecit. Quā tomagis dabit bonus qui nos hortat vt peta­mus. cui displicet si n̄ petamꝰ. Sm cū aliquādo tardius dat ꝯmēdat dona nō negat. Diu deside­rata dulcius obtinēt cito aūt data vilestūt Pete q̄re. iusta petēdo & q̄rendo crescis vt capias pⁱuat tibi deus qd n̄ vuit cito dare vt & tu discas magna magne desidare iō om sꝑ orare. & n̄ deficere. si ergo frēs mei m̄dicos suos nos fecit ds monē do & hortādo nos & iubēdo vt petamus q̄ramus pulsemus. attendamus & nos. qui a noꝭ petūt Petimus nos. Et quo petimꝰ Quid petimꝰ [Page] A quo. vel qui. vel quid petimus: Petimus a deo bono: Petimus homines mali. petimus ēt iusticiā vnde simus boni. Hoc ergo petimꝰ quod ineternum habeamus. Quo cum satura­ti fuerimus vlterius non egeamus: sed vt saturemur. esuriamus & sitiamus: esuriendo & fici­endo. Petamus. queramus. pulsemus. Beati enim qui esuriunt & siciunt iusticiam. Quare beati esuriunt & siciunt. & beati sunt: Aliquando egestas beata est. Non enim beati sunt quia esuriunt & siciunt: sed quia ipsi saturabuntur. Ibi erit beatitudo in saturitate: non in fame. Sed precedat saturitatem fames. ne fastidium non perueniat ad panes. Ergo diximus. a quo pe­tamus. qui petamus quid petamus: Sed pe­titur & a nobis. Menditi enim dei sumus. Vt cognoscat ille mendicos suos. agnoscamus et nos nostros. Sed et ibi etiam cogitemus. quando petitur a nobis: qui petūt a quibus petunt: homines. A quibus petunt. ab hominibꝰ Qui petunt: Mortales A quibus petunt: A mortalibus. Qui petunt: fragiles. A quibus petunt: A fragilibus. Qui petunt: Miseri. A quibus: A miseris. Excepta substancia facul­tatum tales sunt qui petunt: quales sunt a. quibus petunt▪ Quam frontem habes petendo [Page] ad dominum tuum. qui non agnoscis pa­trem tuum: Non sum inquit talis: Absit a me vt talis sim. Inflatus obsericatus ista lo­quitur de pannoso. Sed ego nudos interrogo Non interrogo in vestibus quales sitis. sed quales nati fueritis. Ambo nudi. ambo infir­mi. ambo miseram vitam inchoantes. Ideo ambo plorantes. Ecce recole diues primordia tua. vide vtrum huc aliquid attuleris. Iam venisti. & tanta inuenisti. Dic rogo te quid attu­listi. dic quid attuleris. Aut si dicere erubescis, apostolum audi. Nichil inquit intulimus in hunc mundum. Sed forte quia nichil attuli­sti. et hic multa inuenisti. aliquid hinc tecum ablaturus es. Et hic fortasse amore diuiciarum trepidas confiteri. audi et hoc. Et hoc aposto­lus dicat. qui te non palpat. Nichil intulimus in hunc mundum. Vti (que) quando nati sumus. sed nec auferre aliquid possumus. vti (que) quando de mundo eximus. Nichil attulisti. Nichil hinc auferes quid te inflas contra pauperem Quā do nascuntur infantes. recedant de medio parentes. serui clientes. Recedant de medio. turbe obsequentes. Et agnoscāt etiam pueri diui­tes flentes. Pariant simul diues et pauper. Pariant simul mulier diues. et mulier pauper [Page] Non attendant quod pariunt. discedat & pau­lulum: redeant & cognoscant. Ecce diues nihil attulisti in hunc mundum: sed nec auferre hinc aliquid potes. Quod dixi de natis: hoc dico de mortuis. Certe quando aliquo casu. vetera se­pulchra frangūtur: ossa diuitis non agnoscun­tur. Ergo diues audi apostolum: nichil intuli­mus in hunc mundum. Agnosce verum est. Sed nec auferre aliquid possumus. Agnosce. & hoc verum est. Quid ergo sequitur: Victum et tegumentum habentes: hijs contenti simus.

Nam qui volunt diuites fieri. incidunt in tēp­taciones et desideria multa & noxia: que mer­gunt hominem in interitum & perdicionem Radix enim onnium malorum auaricia: quā qui­dam sequentes a fide pererrauerūt. Attende quid dimiserunt. Doles quia hoc dimiserūt: vide quo se inseruerunt. Audi a fide ꝑerrauerūt. & inseruerūt se doloribus multis. Sed qui. Qui volunt diuites fieri. Aliud. est esse diuitem aliud relle fieri diuitem. Diues est qui de diuitibus natus est: non quia voluit. Diues. est: (qr)quia multi hereditates dimiserunt. Dideo facultates non interrogo voluptates. Hic cupiditas accusatur: non aurum. non argentum. non diuicie: sed cupiditas. Nam qui volunt diuites fieri. [Page] vel qui curant. n̄on ardent cupiditatibus. non auaricie facibus accenduntur. sed diuites sunt: audiant apostolum hodie lectum esse. precipe dinitibus huius mundi. Precipe. Quid precipe: Ante omnia non superbe. sapere. Nichil. est. enim quod sic generent diuicie: quomodo super­biam. Omne pomum. omne granum. omne frumentum: omne lignum habet vermem suum Et alius est vermis mali. alius piri. alius fabe. alius tritici: vermis diuiciarum superbia. Ergo precipe diuitibus huius mundi: non su­perbe sapere. Exclusit vicium. doceat vsum: non superbe sapere. Vnde autem superbe sapere: De eo quod sequitur. ne (que) sperare in incerto diui­ciarum. Qui non sperant in incerto diuicia­rum: unon superbe sapiunt. Si non altum fa­piuut: timent. Si timent non altum fapiunt Quam multi heri diuites: hodie pauperes. Quam multi dormiunt diuites: et fubito ve­nientibus latronibus & cuncta auferentibus▪ euigilant pauperes. Ergo non sperare in in­certo diuitiarum. sed in deo viuo. qui pres­tat nobis omnia habundanter ad fruen­dum temporalia et eterna. Sed magis ad fruendum eterna. Ad vtendum tempora­lia. Temporalia tanquam viatoribus.

[Page] Eterna tanquam habitatoribus. Temporalia vnde faciamus bona. eterna vnde efficia­mur boni. Ergo hoc faciunt diuites. Non superbe sapiant. ne (que) sperent in incerto diui­tiarum. sed in deo viuo qui prestat nobis omnia habundanter ad fruendum hoc faciant Ex eo autē quod habent quid faciant: Audi quid. Diuites fint in operibus bomis: facile, tribuant. Facile em̄. habent enim vnde. Quare nō faciunt Paupertas difficultas est: facile tribuant. habent vnde cōmunicent: id. est. pares su­os mortales agnoscant. communicent. thesaurizent sibi fundamentum bonum in futurum. Non enim quia dico inquit facile tribuant. cō ­municent: expoliare illos volo. nudare illos volo. inanes relinquere volo. Doceo lucrum. cum ostendo. thesaurizent sibi. Non enim volo vt pauperes remaneant: thesaurizent sibi. non vt perdant dico: fed quo migrant ostendo. Thesaurizent sibi fundamentum bonum in futurum. vt apprehendant reram vitam. Hec ergo falsa vita est. vt apprehendant veram vitam. Dam­tas enim vanitatum & omnia vanitas. Que habundancia tanta hominis in omni labore suo quo ipse laborat sub sole Apprehendēda ē ergo vera vita: migrāde sunt facultates nrē ad locum [Page] [...]e [...]e vite. Vt hic ibi inueniamus quod hic da­mus. Mutat illa: Qui mutat et nos.

Date ergo pauperibus fratres mei vic­tum & tegumentum: his contenti fimus. Nihil diues habet de diuicijs suis. nisi quod ab illo postulat pauper: victum. & tegumentum. Hinc plus tu quid habes. ex omnibus que habes: Accepisti victum. accepisti necessarium. necessa­rium dico. non inane. non superfluum. Quid plus de diuicijs tuis capis: Dic michi. Certe omnia superflua tua erūt. Que sunt tua super­flua: sint pauperibus necessaria. Sed ego in­quis preciosas epulas accipio: preciosis cibies bestor. Pauper quid: Vilibus. Vilibus cibies restitur pauper: ego inquit preciofis. Interro­go vos quando fueritis ambo saciati. Precio­sus cibus ad te intrat Quid fit cum intrauerit Nonne si specularia in ventre haberemus. de omnibus preciosis cibis erubesceremus: quibus saturatus es: Esurit pauper: esurit diues. Saturari querit pauper: saturari querit diues Saturatur pauper de vilibus cibis: saturatur di­ues preciosis cibis. Saturitas equalis est: possessio vna est quo ambo volunt peruenire: sed ille per compeudium ille ciruit. Sed melius in quit modo sapiunt apꝑata p̄ciosa. vix fastidiofus faciatis: nestis quomodo sapit qd fames [Page] de [...]endit. Ne (que) hoc ita dixi: vt diuites cōgā ep [...] lis & cibis pauperū vesci. Vtantur diuites consuetudine infirmitatis sue: sed doleant aliter se non posse. Melius enī possint: si aliter possint. si ergo non extollitūt pauꝑ de mendicitate. tu q̄ ­re extolleris de infirmitate Vtē cibis electis. p̄ciosis. (qr)quia sic consuesti: (qr)quia alia aliter non potes. (qr)quia si consuetudinem mutes. egrotas. Toncedi­tur tibi. vtere suꝑfluis: da panꝑibus necessaria Vtere preciosis: da vilia. Expectat a te: expe­ctat a deo. Expect at ille manū que facta est secū expectas tu manū que fecit te: sed non solum te fecit. sed et pauꝑem tecū. Dedit nobis istam vitam. vnam vitam. Inuemstis vos comites. vnā viam ambulatis Ille nichil portat. tu nimiūm oneratus es Ille nichil secū portat: tu iterum plus portas quā opus est Oneratus es: da illi de eo qd habes. & allum pafcis: & pondus minuis. Date ergo pauꝑibus rogo. moneo. p̄cipio. iubeo: quicquid vultis. date pauꝑiꝰ Nō enim occultabo caritati vr̄e: quare hunc fer mo­nem necesse habui vobis ꝓmere. Exquo hinc fumus euntes ad ecclesiam & redeuntes. paupe­res uos interpellant & dicunt vt dicamus voꝭ vt aliquid accipiant a vobis. Nos monuerūt loqui vobis. & se vident non acciꝑe a vobis. in aniter nos arbitrantur laborare in vobis. [Page] Expectant aliquid & a nobis. Damus quantū habemus: damus sicut possumus. Nūquid tū ad eorum necessitatem implendam ydonei sumꝰ Quia ergo ad eorum necessitatem implendam idonei non sumus: vel ad nos ipsorum legati sumus. Audistis. laudastis. deo gratias. Semē accepistis. verba redidistis Laudes iste vr̄e grau ant vos pocius. & in ꝑiculum mittunt Tole­ramus illas: & tremimꝰ inter illas. tam̄ frēs mei iste laudes restre folia sunt arborum fructꝰ queritur.