AD SERENISSIMVM, POTENTISSIMVM, ET INVICTISSIMVM MONARCHAM, IACOBVM, MAGNAE BRITANNIAE, FRANCIAE & HIBERNIAE REGEM, &c.
ILle ego, qui prius erubui strepere inter Olores,
At (que) humilis cessi, tanquam Saliunca Rosetis:
Ille ego, qui tremulis viridāte sub arbore lymphis
Accumbens, tremulas valui nec vincere voces
Illarum, tremulas tremula nec fingere voce:
Ille ego, quem pepulit Pallas, quem sprevit Apollo,
Quemque Aganippaeae numero exclusere camoenae:
Quem doctis Doctrina choris comitata reliquit
Segnitiei in thalamo viduum torpentis amuso:
Quem miserata mei brachiis Inscitiablandis
Implicuit, subiitque tori modo jura perosi.
Ecce tibi, O foelix aevi decus, aurea aviti
Lux regni, Rex forma ingens, ingentior armis:
Carmen, at invita aggredior diducere Musa.
Sed velut illuni lassus sub nocte viator,
Tendit vbi in bivium, via fit divisa, repente
Contrahit hic gressus, titubante & mente volutat,
Qua properet, qua flectatiter, retrone recedat:
Sic cura incertum, nunc huc, nunc jactat & illuc,
Nunc simul in partes, animus diducitur, ambas:
Nec venit in mentem, quo te facilemque, bonumque
Alloquar affatu, vel quo te munere donem.
An tibi, chara Deûm soboles, persolvere grates,
Atque tuam claris virtutem extendere factis
Pro meritis tentabo tuis? persolvite vates,
Non opis est nostrae, validis jam extendite nervis
Palladiique chori; nec enim mihi saevus Apollo
Enumerare sinit, nec me fecere Poëtam
Pierides: nec si hoc equidem mihi Iuppiter ipse
Spondeat, incompto sperem comprendere metro.
An tibi, chara Deûm soboles, depromere donum
Quale Tagus profert, Tmolus, Pactolus, & Hermus
Pro meritis tentabo tuis? Nil divitis auri,
Nil zenii vt traderem nunc officiosus amoeni.
Ecce sed Aonidum decus, & pietatis auitae
Lux, tibi Musa audax sua inania munera profert,
Musa, sui trepidans primi formidine partus,
Musa, Heliconacis tenerisque exosa puellis,
Metra haec cur ausa est rogites rudis edere Musa,
Metra, nec Altiloquae dextra reparata Minervae?
Audacem coeptis fecit tua candida virtus:
Et quia tu duro custodis tempore Musas,
Et quia, Musarum teneris tu Fautor alumnis.
Accipe (parva licet) quae nec splendore, tuove
Digna gradu (quis enim te digna rependere possit)
Illius & Candore tuo perpende labores,
Munificaque manu primos iam carpito flores
Qui arridente vigent, sub & irascente fatiscunt.
Pax externa
Pax in—AEterna
con—iunc—ta
di—ui—sa
PAX
CHRISTVS & Orbis amat tua te, procul ergo recessit
Mars rigidus, tua te CHRISTVS & Orbis amat.
CHRISTVS & Orbis amat tua te, tibi corporis ergo
Ac animae dupla est Pax, quia duplus Amor;
Pax animae est amor Altisoni, Pax corporis, Orbis
Est amor; ergo duplex Pax quia duplus Amor;
Duplus amor duplicem nexum fecere perarctum;
Nexuit ille Diis, nexuit iste viris:
Pax dupla, & duplicem tibi contribuere corollam:
Una corolla solo est, vna corolla polo est.
Carmen ex literis in hoc Pentagono conflatum.
TU luces aliis, sic SIDVS es: est tua vita
Coelica, CAELESTIS sic es; sed & addite, sic tu
SIDVS CAELESTE es, ti [...] diu sit coelica vita.
AMPLIFICATIO.
STELLA BRITANNORVM, Sol Orbis, Fama perennis
Sceptriferum, aetherii Spes peramoena Poli.
[Page] Stella, cui Coelum patria est, cui fertilis alvum
Terra domus, quis tunc major in imperio?
Nocte dieque nites, dum Sol quoque sydera pallent;
Splendidior tunc es, Soleque syderibus.
Nocte dieque nites, dum Sol quoque sydera pallent:
Tunc debent radiis sydera, Solque tuis.
Cùm veniente die fulges, fugiente refulges,
Phosphorus hic, illic Hesperus alter eris.
Hesperus alter eris, noctem quia pacis adurges,
Ac animae requies, Hesperus alter eris,
Phosphorus alter eris, quia Nox cum ignava premebat,
Tu lucem vrsisti, Phosphorus alter eris.
Cùm sine te Pax nulla adsit, Lux nulla nitescat
Diu vivas, nostra vt Pax quoque Lux maneant.
Symphonia inter Solem & Regem.
SOl: Solis: Soli: Solem: Sol: Sole: per orbem
Solus: luce omnes: nebulae: fur: alter: & omne:
Currit: ovant: obstantque: fugit: nequit esse: revivit:
Rex: Regis: Regi: Regem: Rex: Rege: perenni
Hic: Pace: & pacem: mundus: quoquo regibus: absque:
Vivet: ovant: dedit: haud dabit: excellisque: fatiscit:
Fama: ac omnia: amor: similem: virtutibus: omne.
[Page] Sol Regis: Soli Regem: Sol Rege fatiscit.
Effigies: placet & te cernere: & absque sodali.
Rex solis: Regi solem: Rex sole fatiscit.
CUM Symphoniaco procedant carmina metro;
Tunc symphoniace Rex quoque Phoebus eris.
Magnus in Imperio, regum quoque stemmate magnus:
Luce Euangelii, maior at Aetherii.
Te dedit imperium hoc, homines super esse trimembre:
At tua lux nitidum te super esse polum.
Quam precor axe diu lucet Berecyntia proles
Illaesa haec tam diu lux micet imperio.
MIra canam, quia mira viro decet edere miro:
Mira decentque virum non nisi Mirificum.
Mira canam, cum tu cunctis mirabilis adsis,
Lumen habet per te Scotia, tu per eam.
Mira quidem, sed mira magis, mihi Musa recenset,
Regius & patriae gnatus es, atque Pater.
Mira quidem, sed adhuc nobis miranda super sunt
Partu vno Divae te genuere Duae
Scotia te genuit, patriae tu lumina gignis:
Lumen habet per te Scotia, tu per eam.
Scotia te genuit, patriae tu numina gignis
Regius & patriae gnatus es atque pater.
Scotia te genuit, genuit te Gallica conjunx
Partu vno Divae te genuere Duae.
SVbter vt aetheriis tendit laquearibus Aer;
Aer odoriferam Vestam, tum caerula Ponti
Membra fovens gremio, & Zephyris spirantia blandis.
Omnia laetificans, nitidus quem Cynthius aureis
Desuper irradiet liquidi fulgoribus ignis.
Haud secus, O proavis, atavisque ingentibus ingens,
Fama tua, (auratis oblectans omnia pennis,
Omnia, virtutisque tuae splendoribus implens)
Vsque Atlantiadum, volat acer ad ora sororum,
Et Phaetontiades patulas se adremigat oras.
In tantum spe tollit avos nam nemo, vel armis
Egregios: tantum non se jactavit alumno
Scotia, magnanimûm genetrix foecunda virorum.
Ecquis erit dignus virtutum praeco tuarum
Rex ingens? ecquis merita qui laude lacesset
Astra tui? afflatis qui perstrepet omnia buccis:
Non ego, sed veluti rores studiosa madentes
Carpit apis, summosque legit nisi gramine succos.
Sic mare virtutum ingrediens nisi summa tuarum
Percurram, tua magna inopem me copia fecit.
En tua sancta fides patulum celebrata per orbem,
Sancta tibi, fanctosque Deus commendat, & ipsos
Hortatur, vera sub relligione tucri.
Non tam purpureae es decoratus honore corollae,
Quam decorans, animae raris, tum corporis amplis
Dotibus, ingenio, insignisque Aganippidos amne.
Ei age & egregios fama fer ad astra Britannos
Dîs genite, & geniture Deos, tu cuius, & annis,
Et generi fatum indulget, Cui magnus Olympi
[Page] Rector, avis, atavisque simul dedit esse potentem.
Fortunata nimis quae talem saecla tulerunt:
Et fortunati qui te genuere parentes:
Foelices nimium queis contigit esse Britannos;
Imperioque tuo dederit parere potenti,
Rex superum: His etenim per te tum saecula vere
Aurea, per multos pacem concessit & annos.
Quo me turbatum trahit improba copia rerum:
Quo fessum rapiunt divini carmina vatis:
Carmina divini vatis, vel Apolline digna.
Quid repetam quoties primis te miror ab annis,
Ante annos animumque tuum, mentemque virilem:
Quam facilis, mitis, clemens, affabilis & quam.
Non mihi si linguae totidem, totidemque darentur
Ora, soni totidem, scatent quot in aequoralymphae.
Versibus innumeras possem percurrere laudes.
Coepta sequi desiste, modumque impone labori
Musa tuo, dictis semper majora supersunt.
Ad Principem seu Solem Orientem.
PHoebus cum Eois nitidum caput exerit vndis:
Cum cursum & rapidis fervidus vrget equis.
Cùm croceis Aurora genis fulgescere coepit;
Bosphorus & rutilo cum vigil axe micat.
Tunc tacitus piceum mundus deponit amictum
Membraque vestitu millicolore tegit.
Tunc radiis vmbrosum implet splendentibus orbem:
Tunc fugit exesis fur latitare locis.
[Page] Tunc volucres tremulas renovant in guttere Musas
Tunc volat ad solitum Rusticus acer opus.
Tunc flores, segetes, virgulta, hominesque, ferasque,
Tunc facie exhilarat, cuncta nitente sua.
Sic O Sol oriens, Iuvenum flos Magna Britannum
Spes Heliconiaci dulcis alumne chori.
Sic cum magne puer patrias tractabis habenas.
Scotia nunc [...] tunc fuerit
Tunc tenebrae, scelerum, vitii agglomeransque caterva,
Terga dabunt, virtus mortua surget ovans.
Tunc artes lepidae, tunc otia grata Camoenis
Tunc florent Paphii mitia castra Dei.
Tunc Pallas, Charitesque, Themis, tunc doctus Apollo,
Tunc rediunt teneris turba novena choris.
Spes eris vna gregis vatum, tutorque Minervae,
Castadiumque chori splendor & vnus eris
Unus eris moecham (sic me Deus incitat augur)
Qui Babyloniacam robore & arte premet.
Gemmula, Solque, decus, patriae, mundique, Britannûm,
Saecli, artis, vitii, gloria, luxque, tremor.
Caesaris invicti proles, pia cura Deorum,
Delitiae iuuenum, delitiaeque senum.
Ecce vt sollicito cuncti incendantur amore
Munera munifica larga referre manu.
Fundit Arabs, funditque Tagus, tibi Daedala tellus,
E gremio Tethys caerula fundit opes.
Serta Cypris tibi fert, virides fert gloria lauros,
Fert tibi Pierias Calliopeia fides.
Dat Charitesque Charis, dat & Hermes mentis acumen,
Tela tibi ac arcum datque Cupido suum.
[Page] Dat tibi Mars animum, certatim Dique Diaeque
Infundunt gnato munera larga suo.
Sed mihi nec Gangis, cultae nec dona Minervae
Adsunt, quae meritis sunt satis apta tuis.
Votatamen remanent, fasque est dare munera votis,
Fundam igitur magno vota precesque Deo.
Ut cum Nestoreos faustosque peregeris annos,
TE rapiat Divum post pia fata DEVS.
IN ROMAM.
Mucroni & Amor retroleges.
Mucroni prostravit amoR velut improbus vrbes
Mucroni eversit amoR vrbes moechissans sic
ALIVD.
Amor Roma. à multis non si egena, impura per et-osa ero-pue-lla
seu
sed diues meretrix quia sum, à multis emor [...] [...]
Proclamatio Papae.
NOs condonamus nobis praemia deferentibus nefaria quaelubet, iisque gloriam summo aethere signamus, sed contrario nihilo vnquam afficientibus, errata irrasa fore conjuramus, mortemque in aeternum, saevientes flammas imo tormentum inexpiabile vna irrogamus.
Anagrammatica ejusdem expositio, nec addita, nec abstracta, nec mutata ipsius litera.
ECce, adsum ego, an homo? non, sed brutum, terrae gluma, nutrixque vitii, summa nausea piis, solusque infestissimus, irrimator mundi, nihilque boni amans, offa Cerbero, flabrumque rumoris, nec non egenis inamabilis, & frustrator Reip. Romanae, O jam infana mea fata moerete.
IN PAPAM.
TU Pater es, gnati tibi sunt, at foemina nulla
Nota tibi, tunc tu mater es atque pater.
Bestia rara quidem, nigroque simillima Diti
Cycno inquam, tu nunc Hermaphroditus eris:
Vt tibi, sic Diti sunt gnati at nulla marita,
Ergo pares, quid non? gnatus es, ille pater.
Cum generosa tibi tam stirps, es jure tricornis,
Oh tricoronatus, Spes Barathri oh Latii.
ΤΕΔΟΣ.